Η ορεινή περιοχή της Αργιθέας έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην αρχαιότητα αφού εκεί έζησαν οι Αθαμάνες, απόγονοι του βασιλιά Αθάμανα. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως αξιόλογους χώρους και αρχαίους οικισμούς. Ο υπεύθυνος αρχαιολόγος της περιοχής κ. Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης αναφέρει: «Στο Πετρωτό στη θέση Παλιόκαστρο σε απόσταση 1,5 χλμ. ΝΑ του χωριού έχουν εντοπιστεί ερείπια τείχους και τμήματος οικιών, θέση η οποία ελέγχει την οδό από τη Θεσσαλία στην Ήπειρο. Στη θέση "Πουρναράκια" ανατολικά της προηγούμενης έχουν ανασκαφεί αρκετοί τάφοι της Ελληνιστικής περιόδου.

Τα γεφύρια είναι τεχνικά έργα που αποκαθιστούν τη συνέχεια των οδών, που διακόπτονται από φυσικά εμπόδια, ποτάμια, χείμαρροι, χαράδρες κλπ. Τα πρώτα γεφύρια αποτελούνταν από υλικά που παρείχε η φύση με ελάχιστη κατεργασία, δηλαδή κορμοί δέντρων και επιμήκεις πέτρινες πλάκες. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, για τις ανάγκες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κατασκευάστηκαν γεφύρια με περίσσεια τέχνη και αντοχή, πέτρινα μονότοξα ή πολύτοξα γεφύρια, χωρίς τη χρήση κονιάματος έτσι ώστε οι αρμοί μόλις διακρίνονται.

Η Ιερά Μονή Σπηλιάς βρίσκεται σε υψόμετρο 850 μέτρων περίπου κοντά στο χωριό Κουμπουριανά. Το όνομά το οφείλει στη μεγάλη σπηλιά πού βρίσκεται κάτω από το θεόρατο βράχο, που πάνω του είναι κτισμένο το μοναστήρι. Κάθε χρόνο ιδιαίτερα παραμονές Δεκαπενταύγουστου που η Μονή πανηγυρίζει, πλήθη πιστών από όλα τα μέρη της Ελλάδος συρρέουν στον ιερό τόπο για να εκπληρώσουν το τάμα τους και να προσευχηθούν.